Nieuwsbrief november: groei consolideren en verder bouwen

He Vloerwerkers, in deze nieuwsbrief lezen jullie:

1. We groeien maar hebben uitdagingen.
2. Samenwerken met Fairwork en de Vrije Bond
3. Vloerwerk gaan meer publiceren

English translater follows in few days

We groeien maar hebben uitdagingen

Het blijft behelpen in Corona te organiseren, vooral vergaderen blijft moeilijk. Opnieuw hadden we veel afzeggingen… maar met drie nieuwe organiserende leden en één recent naar Amsterdam teruggemigreerde organiser was de verhouding jong & oud bijzonder goed op onze laatste vergadering. Deze nieuwe Vloerwerkers hebben we nadrukkelijk gevraagd om organiser te worden en ze nemen de uitdaging aan. De sfeer was erg goed en we waren aan één stuk aan het geinen en lachen. De nabespreking was met de huisgemaakte appelcider en perenbitter ook erg gezellig.

Vloerwerk heeft het luxe-probleem te veel zaken en nieuwe mensen en nieuwe samenwerkingen te hebben. Persoonlijk contact is essentieel bij organisen. Hier houden we aandacht voor. Nu er meer ruimte is ontstaan dankzij de groei, kunnen we weer verder bouwen. Te veel dingen liggen ondertussen wel bij één persoon. Structuren uit eerdere jaren zijn vervangen door veel spin-in-het-web werk, met soms een wissel van spin. Dat is niet alleen zwaar, maar ook organisatorisch en politiek ronduit onwenselijk. Dit is een terugkerend probleem en nu al weer te lang zo. Het wordt geen gemakkelijke opgave dit recht te zetten, maar we moeten het doen.

Samenwerken met Fairwork en de Vrije Bond

Fairwork is een sympathieke organisatie voor migrantwerkers. Ze bestaan uit een kern van vaste krachten met daaromheen vele vrijwillige werkers die een deel van hun werkweek vrijmaken om mensen uit hun taalgebied bij te staan. Net als Vloerwerk staat Fairwork werkenden bij als ze tekort worden gedaan en we herkennen ons in veel van hun werk. Maar we zijn niet hetzelfde. Fairwork richt zich op het juridische traject en het beïnvloeden van politiek. Vloerwerk is van de directe actie en zelforganisatie. Wij zitten in de stedelijke kern van Amsterdam. Zij hebben een landelijk netwerk en zijn ook op het platteland vertegenwoordigd, waar veel migrantwerkers zijn. Vloerwerk en Fairwork zijn dus complementaire organisaties.
Wij hebben, in het kort, besloten onze expertises aan elkaar beschikbaar te maken. Als één van ons een werker niet afdoende kan helpen zijn er nu twee netwerken beschikbaar. En omdat we vergelijkbaar werk doen maar wel andere ervaringen hebben kunnen we veel van elkaar leren. Hoe we dat precies gaan organiseren moeten we nog uitvogelen, maar we gaan elkaar onderwijzen.

De Vrije Bond is een anarchistische organisatie. Zij zijn ook rap aan het groeien. Vloerwerk is altijd warm geweest met de Vrije Bond en er is tussen onze organiserende leden een aanzienlijke overlap in Amsterdam. De Vrije Bond heeft mooie nieuwe posters maar geen gevestigde plaktraditie. Vloerwerk heeft wel een plaktraditie. We hebben besloten om samen te gaan plakken en één van onze nieuwe leden wordt mede-organisator hiervan. We hadden een tijd onze postercampagne stilgelegd omdat we overweldigd waren maar kunnen nu weer verder.

Vloerwerk gaat meer publiceren

Vloerwerkers vertellen met trots dat we in alle campagnes onze doelen bereiken. De overgrote meerderheid van de werkers bereiken echter niet het stadium ‘campagne’ met ons. Bijvoorbeeld omdat een simpele eisenbrief afdoende is om de eisen binnen te halen. Of omdat werkers het toch niet aandurven om actie te voeren, ze ondertussen teruggaan naar land van herkomst, of toch gewoon een andere baan nemen en hun verlies pakken. Het afgelopen jaar hebben we dit gehad met meerdere zaken bij onder andere coffeeshops, zorg, horeca en landbouw.

We vinden het zonde om de kleine succesverhalen niet te vertellen. Bijvoorbeeld de Franse dame die rond april met ons advies helemaal zelf haar baas achter het behang hing en duizenden euro’s binnenharkte. Het is belangrijk dat meer mensen ook die kleine successen meekrijgen en hopelijk geïnspireerd raken door haar lef. Hier willen we gehaaider op zijn. Maar ook rondom zaken die al meer naar een campagne gaan willen we een groter journalistieke component geven. De contacten met Spaanse landwerkers werden bemoeilijkt doordat onze belangrijkste contacten migreerden. Weg verhaal! Weg mogelijkheid om te inspireren. Dat kan beter.

Om te beginnen komt er een stuk aan dat we samen gemaakt hebben met een netwerk van Griekse restaurantwerkers. Dat gaan we, dat wordt ook een primeur, mede in het Grieks publiceren. Want we merken dat publiceren een belangrijke manier is om vindbaar te zijn voor werkenden. Significante groepen migranten kennen eigenlijk vooral hun moerstaal aangevuld door wat gebroken Engels. Het zijn vooral deze migranten die de vuilste klussen opknappen.

Het probleem van meertaligheid is wel iets waar we blijvend mee worstelen. Misschien is het onoplosbaar. We spreken allemaal de taal van solidariteit. Maar met hoeveel gemak en zelfvertrouwen we ons kunnen uitdrukken, elkaar kunnen begrijpen… daar is geen gemakkelijke oplossing voor.