ZZP programmeur wint tweede keer met Vloerwerk

Betrokken Vloerwerkers zijn werkenden zoals iedere andere. Er moet immers brood op de plank komen. Onze mede-oprichter en organiser Sjerp van Wouden is een zelfstandige sitebouwer. Een opdrachtgever van Sjerp hing eerder dit jaar de gier uit. Daar moet je niet mee aankomen bij Sjerp en hij pikte dat niet. Met Vloerwerk kreeg hij snel en volledig zijn factuur betaald.  Jerom ging met deze ZZP-programmeur in gesprek. Betekent deze overwinning dat Vloerwerk voor gedupeerde ZZP’ers wat kan gaan betekenen?

Hoe kwam je bij deze opdrachtgever terecht? Wat was ’t werk, wat was de opdracht?

‘Ik zat in de rats. Een scheiding tijdens deze wooncrisis betekende dat ik mogelijk op straat belandde. Ik had geen cent te makken en was net ernstig ziek geweest: ik had snel geld nodig.

Nu heb ik ooit een kraakapp gemaakt en daarin belandde dus veel vastgoeddata. Vastgoedbedrijf Goodman vond die data interessant en namen contact met me op. Het zijn van die jongens van de Zuidas. Ze boden me een langere samenwerking in het vooruitzicht. Mijn rol zou zijn hun helpen industrieel vastgoed in de transportsector te vinden, ik dat zou voorzien van randinformatie en zo hun zoektocht automatiseren. Hun eigen programmeurs strugglden daar mee, ik had al goede data.

We kwamen overeen dat ik een proefproject aan zou gaan voor €500 om een idee te geven van een mogelijk eindproduct. Een proeve van bekwaamheid. De opdracht was een excelsheet te produceren met daarop data aan elkaar geknoopt hoe ze maar wilden. Zo gezegd, zo gedaan.’

Klinkt als een vlotte klus. Daar verwacht ik niet zo’n gedoe over. Hoe kwam er achter dat het toch niet zo eenvoudig was?

‘Het ging voorspoedig eigenlijk. Het werken met die data was mateloos ingewikkeld maar me product werd goed, conform afspraak. En ik onderhield ook contact met ene Jan S[…..] van Goodman, alles digitaal vanwege die lockdown. Het contact was goed en we bespraken het werk en waren flexibel over het oplevermoment. Voor dat opleveren had ik nog één detail nodig van hun: want wat uit al die multidimensionale data wilden zij op dat tweedimensionale Excelletje? Deze vraag…. liep uit op dralen en talmen. Aan de belong voor de opdracht – die ik mondeling overeenkwam  – werd in ene gemorreld. Alsof die van een goedkeuring afhankelijk was.

Voor ons zijn mondelinge afspraken ook afspraak

Ondertussen was mijn product zo’n beetje af, alleen hun configuratie moest nog ingevuld worden. Ik voelde de bui hangen. Het moment dat mijn contactpersoon aldaar begon te klagen dat mijn data gebaseerd was op openbare data, die zij ook online hadden kunnen vinden, ja toen had ik door dat iemand ergens onderuit probeerde te glibberen. Dus die data is openbaar? Het hele punt was dat ik het zwaar bewerkt en in relatie tot elkaar had gebracht, wat hun programmeurs niet konden. Zij zagen mijn data en namen met mij contact op want ze wouden het hebben. Maar nee nu was mijn werk plotsklaps niet meer interessant. Ik geloofde er niets van maar al was het zo: dikke lul weetje. Zij kwamen naar mij, niet andersom. Dus hier dat geld. Toen zeiden ze dat er uberhaupt nooit wat afgesproken was. Ja ja.

Het lijkt wel een valstrik! Zag je een uitweg?

Ik heb onmiddellijk laten weten dat ik dit niet zomaar pik. Alle ZZP’ers kennen dit soort verhalen, en het is dan ook niet de eerste keer dat ik zoiets meemaakte. Deze lui wonden me echt op. Ik belde die Jan S[…] op en zei ‘m: ‘Wat is dit voor gelazer over een paar meier, jullie dealen met miljoenen en je stopt dit bedrag in je fucking holle kies. Betaal nou gewoon. Wat denk je wel niet!’. Wat ik niet zei, maar wel dacht: dit bedrag snuiven deze lui bij de vrijdagmiddaglunch weg, alsof het niets is. Waar ze wel geld voor hadden was een advocaat. Die schreef mij iets waarin ‘formeel’ werd ontkent dat er ooit een contract is geweest. Nou geven ze meer uit aan een advocaat dan het kost om mij te betalen!

ZZP’ers in de knel: lange uren, onzekerheid, scheve machtsverhoudingen

Dure advocaten heb ik niet en dat juridische gelul is een brei moeilijke woorden om werkers te intimideren. Ik heb Vloerwerk. Ze kunnen me wat. En weet je dat voelt echt heel goed. Ik was in het verleden altijd enorm onzeker omtrent klanten en al dat zakelijke gedonder. De machtsverhoudingen waren zelden in mijn voordeel, snap je? En als je niet betaalt krijgt wat in hemelsnaam ga je doen, toch. Ik heb me vaak laten gebruiken. Bizarre uren gemaakt. Was echt niet leuk en de schade is blijvend. Ik was met andere woorden zo’n typische ZZP’er.

Ik laat me niet meer gebruiken. Dat is verleden tijd. Die vastgoedtypetjes waren niet goed snik om mij niet te betalen en dat zei ik ze ook. Ik vertel iedere baas of zakenpartner dat ik bouw aan Vloerwerk. Dus ze zijn allemaal gewaarschuwd, en het is misschien niet helemaal politiek correct maar ik geniet er echt van om de machtsverhoudingen op de kop te zetten met bazen. Dus richting Goodman sloot ik mijn emails af met de mededeling dat ik altijd betaald, goedschiks of kwaadschiks. Dat zelfvertrouwen komt voort uit mijn rotsvast vertrouwen in mijn kameraden.

Met Vloerwerk gezellig buurten op locatie, de zuidas?

Toen ik de zaak bij Vloerwerk introduceerde was iedereen enthausiast om eens op de Zuid-as langs te gaan. We besloten collectief om de zaak aan te nemen. Er ging alleen veel tijd overheen omdat we volop bezig waren met de CED campagne. Het zinde me niet dat die vastgoedgieren zo lang niets hoorden. Ik wilde dat die Jan S. zou voelen dat we eraan komen. Dus besloten we een brief te sturen. Nog geen eisenbrief, gewoon een tussentijdse herinnering. De toon en taal was, laten we zeggen, aanpast aan hoe je iemand adresseert die je bestolen heeft. En we wenden ons weer tot de CED campagne. Goodman ging na die brief echter al liggen. Ze verzochten gedwee of ze alsjeblieft nog eens de factuur konden sturen.

Een snelle overwinning dus! Gebeurt het vaker dat een brief of twee al genoeg is?

‘Jazeker, vereist de meeste zaken lossen we op met louter een brief. Dan kiezen bazen eieren voor hen geld. Tijdens het begin van mijn webjaren bouwde ik jaren apps en sites voor het bedrijf Pixoyo. Die vond me duur maar de Pakistanen (prima programmeursvolk verder) die me moesten vervangen richtten telkens grote rampen aan. Als ik ingehuurd werd voor puimruimen van mijn vervanging ging mijn tarief, geheel toevallig, vaak omhoog. Op een gegeven moment ontstond hieruit een conflict rondom zijn online schoenenverkoopplatform. Ik heb maandenlang, eerst heel beleeft en doorwerkend, gewacht op €1500. Maar daar kon ik naar fluiten. Ik was het beu en dreigde met Vloerwerk. Ook die baas had een grote mond. Maar na één brief van Vloerwerk kreeg ik m’n duiten. Fantastisch toch.

Voor de duidelijkheid: dit is een overwinningspraatje, al is er geen woord aan gelogen. Maar het is wel belangrijk om ook even te zeggen dat overwinningen nooit gegarandeerd zijn. We moeten ook vaak vechten. En sinds het begin van de Nieuwe Normaal en het coronatotalitarisme hebben we te maken met gigantische zaken en heftigere repressie. Resultaten uit het verleden bieden dus geen garanties maar we mogen er zeker wel trots op zijn.

ZZP en niet betaald? Facturen blijven liggen? Vloerwerk!

Zie je een toekomst in samenwerking tussen Vloerwerk en genaaide ZZP’ers?

Absoluut. ZZP naaierij is een structureel probleem. Opdrachtgevers die structureel niet uitbetalen kijken hoe ver ze kunnen gaan. Soms is ze erop wijzen dat je in je recht staat, bereid bent in actie te komen en ook nog mensen achter je hebt staan alles wat er nodig is. Mensen weten vaak niet wat er mogelijk is en durven in hun eentje geen vuist te maken. Maar dat je samen sterker staat, weten we allemaal. De solidariteit is er. Als meer ZZP’ers dat beseffen en ons weten te vinden, valt er een hoop te halen. Dus kom vooral naar Vloerwerk als je getild wordt!